بررسی وضعیت هوش هیجانی در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی مشهد سال ۱۳۹۰

زمینه و هدف: هوش هیجانی همواره به ­عنوان یک عامل اساسی مؤثر در موفقیت تحصیلی، توانایی در انجام فعالیت­ ها و مجموعه ­­ای از شایستگی­ های مورد نیاز برای موفقیت فرد در محیط کاری به­ویژه در حرفه پرستاری شناخته شده است. از این رو این پژوهش با هدف مقایسه نمره هوش هیجانی در دانشجویان پرستاری و مامایی انجام گردیده است. روش­ها: این مطالعه به روش مقطعی انجام شد. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده پرستاری و مامایی مشهد تشکیل می­ دادند. حجم نمونه، شامل 189 نفر بود که به­روش تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده­ ها پرسشنامه بود. داده­ها با استفاده از نرم­ افزار آماری و با اجرای آزمون­های t مستقل، آنالیز واریانس یک­طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتایج: از مجموع کل واحدهای مورد بررسی (189 نفر)، تعداد 134 نفر (70.9 درصد) زن و بقیه مرد بودند. میانگین سنی دانشجویان در این پژوهش 4.05 ±22.29 سال و دامنه 45-18 بود. میانگین و انحراف ­معیار نمرات هوش هیجانی واحدهای مورد پژوهش 14.07±109.64 بود. همچنین تفاوت معنی­داری بین نمره هوش هیجانی و متغیرهای جنس، رشته تحصیلی، مقطع تحصیلی و سال­های­ مختلف تحصیلی دانشجویان مشاهده نشد(0.05p>). نتیجه­ گیری: درمجموع مشارکت کنندگان از نمره هوش هیجانی پایینی برخوردار بودند. پیشنهاد می گردد در برنامه­ های پذیرش دانشجویی و نیز آموزش دانشگاهی این دانشجویان به این موضوع مهم و حساس توجه ویژه ای مبذول گردد.